środa, 10 grudnia 2008

O tym że Piętnastki czasem przyjeżdżają nawet jak się w nie nie wierzy

Wiecie jak to jest jak człowiekowi zależy żeby gdzieś być na czas, nie? I jeszcze jak chce być w dwóch miejscach... może nie w jednym czasie, bo to to całkiem niemożliwe, ale tak że jak pójdzie człowiek w to pierwsze miejsce to nie wiadomo czy zdąży w to drugie, na którym bardziej mu zależy? A potem wszystko ładnie "na styk" mu wychodzi. No może tylko musi pic ostatnie piwko trochę szybciej żeby zdążyć na Piętnastkę o 20.10 i tym samym na umówione spotkanie. No i ja przybyłam na przystanek przed czasem. Najpierw podjechała jakaś 12 - zjazd do zajezdni, która powinna jechać również o 20.10 choć na moim zegarku jeszcze tej godziny nie było. A kiedy już wybiła rzeczona 20.10 podjechało jakieś coś obklejone z każdej strony informacją, że zjeżdża do zajezdni niebawem. Niestety bez śladu numeru linii jaki kiedyś reprezentowało.
Załamałam się więc że to moja Piętnastka i kiedy już utraciłam nadzieję, minutkę później, przyjechała. I wszędzie zdążyłam i brawo brawo.
I czy ktoś w ogóle coś zrozumiał z mojej notki?
Nieważne.
Ważne jest tylko to, że za godzinkę będę jechać Piętnastką wraz z Magdą więc szykujcie się na kolejne przygody!

wtorek, 9 grudnia 2008

Knight Bus

Byłam sobie ostatnio w barze. A konkretniej w Falkonie.
Kto się w topografii Sosnowca mniej więcej orientuje, ten wie, że to klub bilardowy położony w odległości około 15-20 minut szybkiego marszu od mojego mieszkanka. Teraz to raczej więcej niż mniej, bo z powodu remontów i nadbudowy kamienic w okolicy ulicy Sportowej, nie bardzo da się przy takiej pogodzie chodzić skrótem.
W każdym razie o ile do baru zwykle udaję się na własnych nóżkach, tak w podróży powrotnej liczę na autobus.
W ten piątek szczególnie zależało mi na powrocie nocnym autobusem. Z dwóch powodów. Po pierwsze padało. Po drugie i zdecydowanie ważniejsze bolały mnie nóżki :) Brzmi to trochę infantylnie, ale na swoje usprawiedliwienie mam to, że zdarzyło mi się oprawiać ostatnio pewną aktywność fizyczną (a takim leniwcom jak ja to się raczej nie zdarza!) i następnego dnia wszystkie moje mięśnie cierpiały. No, może za wyjątkiem piwnego, bo ten jest akurat całkiem nieźle wyćwiczony.
W każdym razie moje uda błagały o łagodne traktowanie a my wyszliśmy z baru troszeczkę za późno i nie byliśmy pewni czy uda nam się zdążyć na nocny o 1.00
Bez większej nadziei szliśmy w stronę przystanku, gdy jedno z nas zobaczyło zbliżający się autobus! Zaczęłam biec i pewnie bym zdążyła gdyby nie pewien... tiny insignificant problem. Otóż 902 nie raczyło się zatrzymać!!!
Na początku myślałam, że to jakiś wredny żart moich znajomków. Że to wcale nie był nasz autobus a oni chcieli mnie zmusić do biegania, żeby się trochę pośmiac z mojej drobnej, fizycznej niedyspozycji. Jednak okazało się to nie żart kolegów lecz poczucie humoru KZK GOP.
Także wracałam do domku na nogach, w deszczu...
Dobra wiadomość jest taka, że w ogóle tej podróży nie pamietam. Dopiero następnego dnia kolega mi przypomniał, że chciałam m.in. pójśc do sklepu i nawyraźniej tam zamieszkać. Dziwnym nie jest - wszak zawsze to trochę bliżej niż do domu! I nie trzeba się martwić o zapasy w barku czy lodówce ;)

Drunken Maria

PS. Dodam jeszcze, że Magda dziś przyjeżdża na chwilę do miasta (Santa Clause is coming to town?) i jutro prawdopodobnie będziemy razem jechać Piętnastką! Po raz pierwszy od niepamiętnych czasów! Także trzymać kciuki!

wtorek, 2 grudnia 2008

Nie każdy może być numerem jeden.

Chciałam się poskarżyć, że jak ostatnio napisałam, że tęsknię za piętnastką, to się na mnie zemścił mój tramwaj numer cztery. A może pozazdrościł piętnastce i chciał być lepszy? Sama nie wiem.
W każdym razie stałam wzorem Marysi strasznie długo na przystanku tramwajowym, a tam - kolejno tramwaje numerami: 2, 1, 1, 3, 2, 1, 25, 1, 3, 1, 1, 1, 3, 2, 25, 1, 3, a potem dopiero moja czwórka - ale dla ułatwienia - zjazd do zajezdni...
Następnie przyjechała jedynka i trójka a za nią dwie czwórki. Nadmienić trzeba jeszcze, że w ciągu tej godziny rozkładowo powinno jechać 8 czwórek średnio co 6 minut. No ale nieprzygoda. Nie każdy może być numerem jeden, poza tym moim zdaniem, lepiej być numerem piętnaście, albo przynajmniej cztery. Tylko jakoś tramwaje warszawskie tego nie pojmują.

Magda, numer niejeden.

środa, 26 listopada 2008

in trams we trust.... ale czy słusznie?

Taki oto mój opis zachęcający do zwizytowania naszego bloga bardzo spodobał się naszemu koledze. Skomentował on to następująco:
"Ostatnio jechałem Piętnastką w 2. wagonie :) (w 1 była kupa na środku) trustworthy indeed :D"
Mnie pozostaje tylko dodać, że miał chłopak szczęście, że był ten drugi wagon, do którego mógł uciec przed ekskrementami.

wtorek, 25 listopada 2008

Nie ogarniam tego wszystkiego

Nie ogarniam zasad jazdy tramwajów, ich specyficznej strefy czasowej oraz zakrzywienia czasoprzestrzennego.

Ruszyłam dziś rano na Piętnastkę o 8.20*. Oczywiście o 8.18 uciekła mi ona sprzed nosa. Może bym na nią zdążyła gdybym trochę podbiegła po schodach, ale schodzący po nich tłum zatarasował mi przejście. Jedyny wąski przesmyk ku górze był za to zastawiony przez człapiącego powoli, niedającego się wyprzedzić pana, który najwyraźniej nie spieszył się na ten tramwaj. Przeniosłam się więc na przystanek autobusowy by tam kilka minut później wsiąść w troszkę tylko spóźniony 811. Dodam jeszcze, że w tym samym czasie gdy na przystanek podjeżdżał mój autobus, na przystanek tramwajowy podjechała Piętnastka, tym razem zmodernizowanym składem. Nie miałam już czasu przebiegać przez ulicę, żeby skorzystać z jej usług i dobrze, bo w busie spotkałam koleżankę, więc przynajmniej droga na uczelnie minęła mi szybko i przyjemnie.

Na uczelni spotkałam się z promotorem co tylko uświadomiło mi że jestem głupia. Nie ogarniam pisania pracy magisterskiej. Ale jak mam je ogarniać skoro nie ogarniam nawet obsługi czytelnianego komputera**?

Nieważne.

Załatwiłam co miałam załatwić (tudzież nie załatwiłam tego co miałam załatwić) i koło 9.45 byłam już na przystanku.

O 9.48 miała przyjechać Piętnastka. Nie przyjechała. Pojawiła się za to 14 choć wcale nie powinna. Zaraz po niej przybyła 20, choć też nie powinna... No ale to 20 więc ma prawo jeździć co 2 minuty czy nawet częściej jeśli tylko chce.

O 9.54 pojawiła się kolejna 14, bo powinna. Następnie 7 nowym składem. Dziwne bo 4 minuty wcześniej widziałam taką siódemkę,z takim samym składem, jadącą w przeciwnym kierunku. Jak ona to zrobiła - nie wiadomo.

Koło 10 przybyła półtora minutki spóźniona 20. Podwoiła swe opóźnienie, bo Pani Motornicza wyszła w bliżej nieokreślonym celu na przystanek, a potem miała trudności z otworzeniem swego bolidu i dostaniem się do środka.

O 10.02 miała przyjechać Piętnastka. Nie przyjechała. Za to zaledwie 11 minut później na horyzoncie pojawiła się 14 (to wszak tylko 5 minut opóźnienia w stosunku do rozkładu).

Niedługo po niej na przystanek przeszła Pani i zapytała mnie, czy się przypadkiem nie orientuję, czy tramwaje kursują już normalnie czy też jeszcze nie zlikwidowali awarii. Oznajmiłam, że tramwaje zdecydowanie nie kursują normalnie, ale o żadnej awarii nic mi nie wiadomo. Okazuje się, że tuż za zajezdnią tory się popsuły – co dokładnie się stało nie zostało wyjaśnione. Na moje stwierdzenie, że jechały już trzy czternastki i żadna z nich nie miała na czele żadnej informacji o zmianie trasy, Pani powiedziała, że nie szkodzi - oni informują o zjeździe do zajezdni na zajezdni. Taki mają gest.

Zastanawiałam się czy czekać dalej czy pójść na autobus. Doszłam jednak do wniosku, że czekam już zbyt długo, żeby rezygnować, więc zostałam.

W międzyczasie przyjeżdżały, mniej lub bardziej zgodnie z rozkładem, jakieś siódemki, dwudziestki i jedenastki (ta ostatnia to na pewno nie [powinna była się tam pojawić o tej porze), a moje stopy marzły.

O 10.35*** (w końcu!!!) nadjechała oczekiwana Piętnastka! Oczywiście pojedyncza, ale i tak nie tak bardzo wypchana, jakbym się spodziewała po takiej przerwie.


To tyle na dziś.

In trams we trust.

Marysia



* przynajmniej wg strony KZK GOP - ciężko sprawdzić czy internetowy rozkład pokrywa się z przystankowym, bo ten drugi jest całkiem przejrzysty

** szczególnie że trafił mi się taki z popsutą klawiaturą i „z” zamiast „y” co trochę utrudniało pisanie

*** i tu już mnie prącie obchodzi jak bardzo (nie)zgodnie z rozkładem to było

środa, 12 listopada 2008

PETYCJA

Pamiętacie notkę o likwidacji linii 27 ?
Otóż jak donosi nasz wierny czytelnik Meteor, okazuje się, że to nie jedyny tramwaj, który najwyraźniej przeszkadza w dogodnym prosperowaniu Tramwajom Śląskim SA.
Dlatego też prosimy o podpisywanie petycji. Miejmy nadzieję, że pomoże i jednak KZK GOP (czy kto tam o tym wszystkim decyduje) uzna, że tramwaje opłacają się zarówno im, jak i pasażerom, i środowisku.
Moim zdaniem jedyną przyczyną nieopłacalności linii 27 chociażby, może być tylko fakt, że taki tam tłok, że ludzie nie maja nawet możliwości skasowania biletu...

Do Składania Podpisów Zachęcająca - Marysia

czwartek, 6 listopada 2008

Ciekawostka przyrodnicza - choć równowaga zostaje zachowana.

Dziś popołudniu zdarzyło mi się dwa razy biec do tramwaju. Dwukrotnie motorniczy/a widział/a mnie jak biegnę. I dwukrotnie motorniczy/a odjechał/a. Jakież było moje nieukontentowanie w związku z tym... Jednakowoż dwukrotnie okazało się, iż wszystko to wyszło na moją korzyć. Dwukrotnie bowiem tuż za pierwszym tramwajem numer cztery podjechał kolejny tramwaj numer czetery. Ku mojemu ukontentowaniu - bardziej pusty i prawdopodobnie bardziej ciepły.
Zastanawiałam się jadąc drugim, ciepłym tramwajem, czy przypadkiem Luźna Czwórka nie jest czasem przeciwieństwem Ciasnej Piętnastki. Jednak ponieważ w naturze musi być równowaga - przegapiłam mój przystanek i musiałam maszerować na piechotę Puławską do domu. Smutek, albowiem temperatura w stolicy oscyluje wokół zera dziś wieczorem.

Na swoje usprawiedliwienie mam tylko to, że czytałam w tramwaju bardzo ciekawą i wciągającą książkę, a wręcz jej szczególnie intrygujący moment z galopującą akcją. Dawno czegoś takiego nie przeżyłam.

Tęsknię za piętnastką. Może się z nią jutro zobaczę?

Wyjechana Magda.

poniedziałek, 27 października 2008

Przejażdżka Zabytkowym Toborem

Rzadko ostatnio jeżdżę tramwajami, ale dziś mi się zdarzyło i przykumałam taki oto rozkład:

Wiem że troszkę niewyraźne zdjęcie, ale aparat w komórce mam nie najlepszej jakości, a trzęsąca się ręka właściciela nie pomaga w utrzymaniu ostrości. Następnym razem postaram się zrobić ładniejszą fotkę.
W każdym razie chodzi o to, że można się w okresie wakacyjnym w weekendy przejechać zabytkowym tramwajem. Tramwaj linii 0 kursuje maksymalnie 3 razy w tygodniu w okresie od maja do września.
Niestety żeby przekonać się jak to atrakcja - wycieczka takim taborem - trzeba poczekać do następnego roku.
Ja już umieram z ciekawości, jak taki stary bolid wypada w porównaniu z naszą ukochaną piętnastką...

wtorek, 21 października 2008

elektryczność szanujemy i linie likwidujemy :)

Dobiegłam wczoraj na tramwaj!
[tu miejsce na fanfary i oklaski]
Nie było to taki proste i prawie sobie płuca wyplułam, ale przynajmniej potem bardzo dobrze mi się w tym tramwaju spało (choć w tym pewnie najbardziej pomogła mi ilość procentów we krwi). Miałam tylko mała pobudkę na Menelkach. Ktoś próbował mi wmówić że to mój przystanek i namawiała żebym z nim wysiadła. Nie wiem dokładnie o co kaman, bo spałam.
Dziś natomiast zdradziłam Piętnastkę na rzecz mojego Srebrnego Rycerza (kto zna ten wie) i nasuwa mi się tylko jedno pytanie: Kto, motyla noga, wymyślił korki, hę? Nienawidzę korków. Przejechanie pól kilometra zajęło mi 10 minut! A tramwaje śmigały. Ech, taka moja kara za niewierność.
Nieważne.
Tak naprawdę to chciałam napisać nocię o czymś innym a mianowicie o pewnym pomyśle KZK GOP.
Otóż postanowionozlikwidować linię 27. Odetnijmy się od Będzina, a co! Na Kazimierz też nikt przecież nie jeździ, nie? A ten tłum ledwo mieszczący się w bolidach to tylko jakaś zjawa czy imaginacja.
Ciekawe kiedy zlikwidują Piętnastkę...

niedziela, 19 października 2008

ROBOTY BLOGOWE

Chciałam zawiadomić, że udało mi się w końcu uzupełnić archiwum.
Może kiedyś zbierzemy się z Magdą w sobie i stworzymy tu też jakiś ładny lejałt. Dodamy linki i takie tam pierdoły.
W każdym razie zaczynamy się tu zadamawiać.
Mam nadzieję że już wkrótce będzie wszystko na swoim miejscu.

Pozdrawiam.
Marysia The Builder

wtorek, 14 października 2008

W taką ciszę - wszystkie gwiazdy na niebie wyliczę!!

Otóż chciałam przekazać, że jeżdżę tramwajem do pracy. I mimo iż 5 minus 1 jest 4, to mój tramwaj numer cztery nie jest taki zły. Nawet jeśli jedzie pięćdziesiąt minut. Nawet jeśli dzwoni na wszystkich kierowców. Nawet jeśli czasem nie umie skręcić w lewo i bardzo często ma zjazd do zajezdni. I siedzenia tak blisko siebie, że sobie można narobić siniaków na kolanach.
Ale za to wszystko można sobie pooglądać ciekawe widoki jak panorama Wisły o wschodzie słońca i takie tam. Oraz uwaga, dziwne pomarańczowożółte tramwaje pomalowane w słoneczka, kwiatuszki i uśmiechy z napisem "SZYNY SZLIFUJEMY - CISZĘ SZANUJEMY!"
I kto mi powie, o co chodzi?

Magda, a co!

sobota, 30 sierpnia 2008

Zapowiedź.

Muszę Wam powiedzieć, że prawdopodobnie działalność Ciasnej Piętnastki się wzmoże. A to ze względu na to, że będę niedługo jeździć tramwajem do pracy - co to będzie? Zaczynam się już bać. Choć zawsze mogę się przesiąść na metro.
Jest tak wiele rzeczy, które miałyśmy Wam powiedzieć z Marysią, a które zaginęły w pomrokach dziejów...
Przykro nam. Drugim powodem jest to, że jadę do Sosnowca niedługo na chwilę, a poza tym - sesja poprawkowa i początek semestru zawsze były pretekstem do wzrostu częstotliwości dodawania notek na Piętnastce.

Zapowiadała Magda

sobota, 23 sierpnia 2008

A czasem bujam się po stolycy...

Byłam sobie ostatnio w Warszawie. Znaczy było to już prawie 3 tygodnie temu, ale wiecie jak to bywa z autorkami tegoż bloga i zabieraniem się za pisanie notek... szczególnie jeżeli nie dotyczą one bezpośrednio Piętnastki.
W każdym razie stołeczna komunikacja miejska też bardzo stara się dostarczyć mi pewnych rozrywek, więc na wzmiankę na blogu jak najbardziej zasługuje.
Zacznę może od pewnej historii sprzed prawie roku. Otóż była to jedna z mych pierwszych wizyt u Magdy w Warszafce. Niestety Magda pracowała i nie mogła mnie odebrać z dworca. W zamian dostałam bardzo szczegółowe instrukcje jak dostać się do jej biura. Począwszy od wyjścia z peronu, potem w prawo w lewo, w górę w dół, na tramwaj, przejść przez ulicę, autobus, w prawo, w prawo, w prawo, w dół, w bok, trzy podskoki i już. Mniej więcej tak to wyglądało. Z kartką w ręce i nie bez kłopotów jakoś udało mi się trafić. Miałam tylko jedno zastrzeżenie co do wskazówek – otóż przy wyjściu na przystanek tramwajowy trzeba było skręcić w lewo, a nie jak to sugerowała instrukcja – w prawo. No i okazało się, że zgubiłam się już na centralnym. Typowe. Poszłam nie tak jak Magda chciała mnie poprowadzić – galerią południową, lecz jakąś inną trasą i po prostu dostałam się na przystanek tramwajowy z innej strony. Najśmieszniejsze jest to że wszystkie inne zakręty się zgadzały :) No ale nie ważne – grunt że koniec końców do celu dotarłam. W każdym razie od tamtej pory jakoś zawsze chodzę „swoją trasą”.
Po tym przydługim wstępie przechodzimy do mej ostatniej wizyty w stolicy. Otóż całkiem przypadkiem udało mi się trafić na tą galerię południową i byłam z siebie bardzo dumna, że się na dworcu nie zgubiłam. Doszłam na przystanek tramwajowy i nawet od razu przyjechało 33. Timing idealny. Co prawda był to kurs do zajezdni, ale jakoś się nie przejęłam tym faktem. Jak się potem okazało niezbyt słusznie. Normalnie tramwaj ten za Arkadią skręca w lewo... tym razem nie skręcił. „Ojej, nie skręcił” - pomyślałam. „Ojej, nie skręcił” - usłyszałam zawołanie połowy pasażerów tramwaju.
Tak to już bywa jak się nie umie czytać. Albo, jak w moim przypadku, się umie, ale się nie wie gdzie jest zajezdnia.
Cóż było robić? Ruszyłam za tłumem. Zadzwoniłam jeszcze do Magdy, żeby wyszła mi na spotkanie, bo nie jestem do końca tam gdzie bym chciała. Generalnie poradziłabym sobie bez niej, bo tłum był bardzo dzielny i obeznany w topografii Żoliborza, ale wszak w dwójkę maszeruje się raźniej ;)
Przez kolejny tydzień nie miałam raczej żadnych większych przygód komunikacyjnych. Za to w urodziny dostałam takie oto życzenia:

Tu wielkie dzięki dla Szymona za ich przekazanie!

Swoją drogą można sobie wynająć taki warszawski tramwaj na urodziny czy wieczór panieński i zrobić w nim bibę... Może za rok się skuszę... kto wie?

A tymczasem pozdrawiam Was (jeszcze) wakacyjnie. Zdradzę Wam też, że od przyszłego tygodnia prawdopodobnie będę jeździć autobusami/tramwajami nieco częściej, więc można mieć nadzieję na większą częstotliwość notek.


Marysia

Ogłoszenie Parafialne

W końcu się zebrałam i napisałam zaległą notkę, a tu mi mylog mówi przez pół dnia, że jest tymczasowo niedostępny. Jako że to nie pierwszy raz to postanowiłyśmy się przenieść do inszego serwisu.
Na razie będzie tu dość surowo, ale jak będziemy miały chwilę czasu i ogrom weny to popracujemy nad szablonem i wszystkim innym też. A jak mylog może kiedyś zacznie działać to pojawią się archiwalne notki. Wszak nie będziemy dwóch i pół roku przygód do kosza wyrzucać.

Marysia

sobota, 26 lipca 2008

Edinburgh

Byłyśmy sobie ostatnio z Magdą w Edynburgu i muszę przyznać, że komunikacyjne przygody nas nie ominęły. Co prawda w stolicy Szkocji nie ma niestety tramwajów, ale autobusy całkiem nieźle sobie radzą.
Otóż po dniu pełnym wrażeń chciałyśmy sobie wrócić do domku. Pierwszą rzeczą, która nas zaskoczyła było zniknięcie przystanku. Jeszcze dzień wcześniej stała tam wiata, pod którą można się było skryć przed deszczem, rozkład i w ogóle ful wypas. Przychodzimy, a tu jakieś wykopki i napis „przystanek tymczasowy”. No cóż... Jako że nie znałyśmy dobrze miasta, trochę nas to zmartwiło – czy oby na pewno trafiłyśmy w dobre miejsce? Nazwa ulicy i otoczenie wskazywały na to, że tak, ale problemem był też brak rozkładu. Nie wiedziałyśmy czy ostatni bus do domu nie odjechał na przykład jakąś godzinkę wcześniej i czy nie stoimy tam przypadkiem nadaremnie. No ale cóż było robić? Stałyśmy, czekałyśmy i mokłyśmy, a Magda nawet zapaliła papierosa (bo wiadomo że jak się zapali to wtedy autobus przyjeżdża).
No i jakiś przyjechał – niestety incognito. Nie posiadał ani numeru, ani tabliczki z kierunkiem jazdy. Zatrzymał się na naszym przystanku, wysadził kilku ludzi, po czym zawrócił i zatrzymał się na przystanku naprzeciwko.
Nie długo musiałyśmy czekać na kolejny autobus – tym razem taki z problemami tożsamościowymi. Z przodu co kilka sekund na wyświetlaczu zmieniały się kolejne numery: 1, 2, 3, 3A, 4 itd. Z tyły analogicznie kolejne (nic mi nie mówiące) dzielnice Edynburga. Ten skład nie raczył się nawet zatrzymać. A szkoda – może by nas gdzieś zawiózł.
Ucieszyłyśmy się, że będziemy miały o czym napisać na blogu i czekałyśmy dalej. Jeszcze bardziej szczęśliwe byłyśmy chwilę później, kiedy to nadjechał nasz autobus i zawiózł nas do domu, a nam nawet udało się wysiąść na właściwym przystanku!

sobota, 14 czerwca 2008

i'm going off the rails on my crazy tram?


Byłam wczoraj na imprezie i zostałam zapytana (tu pozdrowienia dla świeżo upieczonej Pani Magister) o czwartkowe wykolejenie się tramwaju w Katowicach. Moja wiedza o tym wypadku była zerowa więc postanowiłam sprawdzić co i jak.
Sprawcą zajścia nie wydaje się być Piętnastka, ale odkryłam że nie był to odosobniony przypadek wykolejonego bolidu w ostatnim czasie.
Podobne zdarzenia miały miejsce na początku maja i w połowie kwietnia. A to pewnie i tak nie wszystkie tego typu wypadki na terenie Śląska i Zagłębia.
KZK GOP może i modernizuje stare bolidy, ale co z tego, jak torowiska są w opłakanym stanie?

A może po prostu powstał jakiś Ruch Wyzwolenia Tramwajów i biedne, uciśnione tramwaje mają już dość ograniczenia wolności jakim są dla nich tory? Może w ten właśnie sposób bojkotują system i ruszają drogą ku chwale?

written by Marysia

czwartek, 12 czerwca 2008

random thoughts

Grunt to spostrzegawczość. Dopiero kilka dni temu zauważyłam, że niejaki meteor51 tak ładnie i fachowo mnie 2 miesiące temu skomentował na temat autobusu 888 i nawet taki czaderski rozkład Piętnastki nam zapodał.
A propos rozkładu, zauważyłam już jakiś czas temu pewien szczegół dotyczący ostatniej jego zmiany. A mianowicie, pod Dworcem PKP w stronę Katowic rozkład zmienił się o 2 minutki (o tym już kiedyś pisałam), lecz spod AE w stronę Sosnowca już tylko o minutkę. Czyli że co? Tramwaje stoją sobie o minutkę krócej/dłużej na Zagórzu/Placu Wolności? I że niby dzięki temu się nie spóźniają? Buahaha. Taki żart ;)
Wiadomo przecież, że środki komunikacji miejskiej, a Piętnastki w szczególności, (nie) kursują w jakiejś swojej, tajemniczej, bliżej nie określonej, lecz na pewno zawirowanej strefie czasowej i ciężko doszukać się w tym systematyczności czy uporządkowania.
Generalnie jesteśmy już wszyscy do tego przyzwyczajeni i pogodzeni z taką koleją rzeczy.
Myślę że to jeden z powodów dla których ten blog troszkę już podumiera. Magda wyjechała do Warszawy, a ja też rzadko pojawiam się na uczelni. Owszem, biegam czasem na tramwaj, łamię obcasy i skręcam kostki a on i tak zamyka mi drzwi przed nosem. No ale ile można pisać to samo? Poza tym wiosna jest i czekanie w słoneczku na przystanku kwadrans czy dwa na kolejny skład nie irytuje mnie już tak, jakbym miała czekać na niego na dwudziestostopniowym mrozie. Przywykłam do czekania, podchodzę do tego ze spokojem i nie mam potrzeby rzucania tu inwektywami, że znów Piętnastka „troszeczkę” się spóźniła. Na przeklinanie Piętnastki trzeba będzie chyba poczekać do zimy... Teraz jak to powiedziałam, to pewnie Mój Ukochany Tramwaj da mi niedługo w kość ;)

written by Marysia

poniedziałek, 9 czerwca 2008

nic konkretnego ni oryginalnego - ot, taka poniedziałkowa notka o tym, że jeszcze czasem mi się zdarza jeździć Piętnastką

Złożyłam dziś na uczelni wizytę w celu uzyskania wpisu z pewnego przedmiotu.
Magister K. miał konsultacje o 16.30, więc postanowiłam udać się do Katowic autobusem 808 o 16:07. Oczywiście wyszłam z domu troszeczkę za późno. W dodatku musiałam jeszcze po drodze kupić bilety. Pouprawiałam sobie więc jogging (na obcasach niezbyt mi to wychodzi, szczególnie w klapkach, które to się nóg nie trzymają) i znalazłam się na przystanku o 16:07.
Autobus oczywiście – nie. Typowe.
Poczekałam kilka minut, aż podjechała Piętnastka (podwójna, przestronna, fioletowa – full wypas) i zabrała mnie na AE. Nie ma tego złego – pomyślałam – Wszak dawno nie korzystałam już z jej usług i troszkę się stęskniłam.
Zmieniłam zdanie, gdy wysiadłam z tramwaju i zaczęło padać. Ja - w spódniczce i z biustem na wierzchu - nie byłam na to przygotowana.
Oczywiście jako typowa kobieta zmieniająca zdanie miliard razy na sekundę, już kilka chwil później, pomyślałam, że jednak wszystko dobrze się złożyło. Spotkałam Magistra K. na schodach – on też się spóźnił. Dzięki tej zamianie autobusu na tramwaj, miałam idealny timing i nie musiałam czekać kwadransa pod pokojem Magistra K.otoczona szarymi ścinami uczelni, przejechałam się dawno nie widzianą Piętnastką (powrotna też mi szybciutko przyjechała!), a deszczyk nie był w sumie taki zły.

written by Marysia

niedziela, 25 maja 2008

Czy Wy Wiecie?

Że mylog jest głupi? Człowiek sobie naciśnie enter (a to przecież nasz ulubiony znak interpunkcyjny), a tu mu się dodaje pusta notka tylko z tytułem. Normalnie porażka. Nic dziwnego, że teneniel się przeniosła na inny serwer.
Swoją drogą chciałam dodać, że przepraszamy, że nie dodajemy notek tak często jakbyśmy chciały. Ale to po trochu dlatego, że nie jeździmy. Ale jak wiecie zbliża się sesja, a to zawsze prowadzi do wzmożonej aktywności na blogu.
A tak naprawdę to piszę to po to, żeby się pochwalić, że Ciasna Piętnastka zaliczyła już ponad 10 tysięcy pasażerów. A to nietrywialne, wierzcie mi.
Także chciałam gorąco podziękować odwiedzającym, czytającym, a szczególnie czytającym ze zrozumieniem i komentującym.
Nie znikamy stąd, nadal jesteśmy.

A jako ciekawostkę dnia chciałam powiedzieć, że nie tylko tramwaje są takie straszne. Ja na przykład ostatnio zostałam oszukana przez autobus, który podawał sie za 132, a tak naprawdę był 122. I przez to spóźniłam się do pracy. To niemiłe, jak nagle autobus skręca nie tam, gdzie się spodziewasz.

Wiosennie, a niedługo już letnio i sesyjnie, a co.
Pozdrawiam,
Magda.

sobota, 10 maja 2008

Miałyśmy wczoraj piętnastkowy dzień

Otóż - Marysia do mnie przyjechała na koncert happysadu i urodziny Mavericka i w ogóle. I jest zajebiście i sie cieszymy. Ale - ponieważ nie ma łatwo, piętnastka dała o sobie znać.
Zaczęło się od tego, że chciałyśmy kupić Mavowi prezent. Ale nie było go w najbliższym empiku. Toteż pan powiedział nam, żebyśmy jechały do innego. Ponieważ nie wiedziałyśmy gdzie on jest ten empik, to pan powiedział, że 4 przystanki za metrem Marymont - uwaga - tramwajem 15 albo 17. Nie chciało nam się jechać. Naprawdę. Ale przyjechała 17 więc pojechałyśmy. I wtedy się zaczęło.
Bo w drodze powrotnej postanowiłyśmy nie jechać 15, tylko autobusem. No i masz... Piętnastka się zwiedziała i przekazała wiadomość do całego ztm.waw.pl.
Najpierw okazało się, że autobus 132 - prosto do domu - skręca w prawo a nie do nas, więc nie wsiadłyśmy w niego. Nie chciało nam się biec. Potem autobus, na który czekałyśmy spóźnił się 10 minut. Wtedy przejrzałyśmy chytry piętnastkowy plan zemsty. Kiedy szczęśliwe dotarłyśmy do domu, stwierdziłyśmy, że to już na pewno koniec. Ale nie. Nie ma lekko.
Już wydawało nam sie, że wszystko ok, bo nie uciekł nam tramwaj 28 do Agaty. Jednak okazało się, że ma on na wyposażeniu piętnastkowego żula oraz kanara.
Całe szczęście, że nie wracałyśmy środkami komunikacji miejskiej, bo mogło być kiepsko. Dzięki Ci Tomku!
Powiem szczerze, że tak pietnastkowego dnia nie miałam jeszcze odkąd przyjechałam do Warszawy.
Ciekawe co będzie teraz. Jedziemy na koncert:D

Niesie Cię pozytywna myśł, że nie jest źle...

Buziaki i w ogóle.
Magda.
Niech Żyją Juwenalia! Forza Juve!

czwartek, 3 kwietnia 2008

Wiosna, ach to ty czyli pora na zmiany w przyrodzie... i w Piętnastce!

KaZetKaGjeOPe wdraża zmiany. Jedną z nich jest zmiana rozkładów jazdy niektórych linii autobusowych i tramwajowych. W tym oczywiście Piętnastki.
Zmiana to jednak niewielka - rozkład jest po prostu przesunięty o 2 minutki.
Czyli jak na przykład ma się na uczelnię na 8 rano (tak jak ja wczoraj) to do tej pory jechało się takim tramwajem o 7.39, który zwykle przyjeżdżał o 7.37.
Od pierwszego kwietnia tramwaj planowo przyjeżdża o 7.37, dlatego właśnie przyjechał o 7.34.
Logiczne!
Ja na szczęście znam Piętnastkę nie od dziś i byłam na to przygotowana. Nie musiałam więc biegać, ani nie spóźniłam się na zajęcia.

Kolejną zmianą jest likwidacja tramwajów numer 34 i 37. Pozbawieni zatem zostaliśmy nocnej Piętnastki (nie dostając nic w zamian!) oraz jednego z tramwajów jadących na Dwór (skąd to już można ewentualnie pójść sobie do domu na piechotę).
Zawieszono również linię autobusową numer 888, ale i tak nikt nigdy o niej nie słyszał i nikt nie wie gdzie ona jeździ, więc nic nie szkodzi.


Kolejne (a może kolejowe?) Wiosenne Pozdrowienia od Marysi

poniedziałek, 31 marca 2008

Pierwszy Wiosenny Spacer sponsoruje w tym roku Pogoda, nie Piętnastka!

Ech, wstawałam dziś z łóżka chyba z półtorej godziny (takie mam duże łóżko! lol).
W końcu jakoś udało mi się zebrać, ale i tak się spóźniłam na Piętnastkę... Może ta po prostu zrobiła sobie Prima Aprilis troszkę wcześniej i zaczęła już jeździć według kwietniowego rozkładu?
Za to zaraz po mym przyjściu na przystanek tramwajowy, podjechał autobus 808. Niestety ruch uliczny był dość duży i gdy wreszcie udało mi się przedostać na drugą stronę ulicy, bus zamknął mi drzwi przed nosem i odjechał.
Około 11.20 (czyli znowu w jakiejś zupełnie innej strefie czasowej) na przystanek dotoczyła się Piętnastka i nią właśnie dojechałam na uczelnię.
W drogę powrotną udałam się Jordanem, bo akurat podjechał. Wysiadłam na Menelkach i ruszyłam z buta w stronę domu. A pogoda taka piękna, że nawet jak na kolejnym przystanku dogoniła mnie Piętnastka i zaproponowała swoje usługi, ja grzecznie odmówiłam i skorzystałam z uroków pierwszego wiosennego spacerku.

I jeszcze dwie informacje uzupełniające (takie trochę z innej beczki):
Ad 1. Tuningowane składy nie mają tych takich „kaloryferów” i nie ma o co nogi oprzeć (tak tak, udało mi się ostatnio po raz wtóry przejechać nowym cackiem)
Ad 2. Jak kiedyś spotkacie na swej drodze niebieskiego ogóra z napisem „zmiana trasy” na przedzie i znaczkiem „Z” z tyłu to się nie przejmujcie. Jechałam takim w sobotę (tak tak w sobotę! taka ze mnie pilna studentka) na uczelnię i jechał normalną trasą. Widział go nawet w półtorej godziny później, gdy wracałam już do domu, a on nadal krążył na trasie Sosnowiec – Katowice.

Pozdrawiam wiosennie!
Marysia

sobota, 29 marca 2008

Piętnastki nie tylko tramwajowe.

Po pierwsze chciałam się poskarżyć. Bo ja widziałam nowe wagony KaZetKaGjeOPe, ale tylko pod numerem 21. Piętnastka mnie nie kocha i nie chciała mi się pokazać w nowych szatkach.
Jest także mściwa i ugaduje się z pociągami. Bo udało mi się wracać do Warszawy kolejowym wydaniem piętnastki. Otóż pociąg, którym wracałam miał tylko miejsca stojące. Nawet kasy pkp nie sprzedawały już na niego miejscówek. I jakież było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że wagon, do którego wsiadłam miał numer 15... Właściwie niewielkie. Powiem więcej - to typowe. Zemsta za to, że nie korzystałam z usług piętnastki będąc w Sosnowcu.
Ale postanowiłam oszukać pociąg bez miejsc siedzących i rozłożyłam się na podłodze w przedsionku na swojej własnej torbie. W sumie smutne. Najsmutniejsze jest to, że człowiek chce podróżować na poziomie, ekspresem, jak dorosły poważny pracujący element społeczeństwa, a tu piętnastkowy psikus.
Wróciłam do domu zmarznięta, obolała i zła. Niech nam żyją piętnastki!!

Narzekała dla Was - Magda:)

wtorek, 25 marca 2008

Przejażdżka Zmodernizowaną Piętnastką

Za stroną tramwajów śląskich:
”W lutym na tory wyjechały pierwsze zmodernizowane wagony tramwajowe. Jest ich dopiero kilka, jednak to dopiero początek pozytywnych zmian jakie szykują pasażerom Tramwaje Śląskie S.A. i KZK GOP. Mamy nadzieję, że takie działania spotkają się z Waszą życzliwością i będą budować coraz lepszy obraz komunikacji publicznej.
Remonty wagonów przeprowadzane były w dwóch zewnętrznych firmach - Modertrans Poznań i MPK Łódź, a także w Zakładzie Usługowo-Remontowym w Chorzowie Batorym. Różnią się między sobą wyglądem i niektórymi rozwiązaniami technicznymi.
(...)
Wszystkie zmodernizowane wagony otrzymały nowe, wykonane z tworzyw sztucznych, moduły ściany przedniej i tylnej o nowej stylistyce. Wewnątrz wagonów zamontowano tapicerowane siedzenia i antypoślizgową wykładzinę podłogową. Nowy układ grzewczy oparty jest na systemie termowentylatorów. Zainstalowano również nowe napędy drzwi, które pracują ciszej i spokojniej niż starsze modele oraz posiadają zabezpieczenie przed przypadkowym przytrzaśnięciem pasażera. W kabinach motorniczych wprowadzony nowy pulpit i ogrzewanie. Układ elektryczny w wagonach remontowanych w Poznaniu pozostał bez zmian, zainstalowano jedynie unowocześnione klasyczne układy elektromechaniczne. MPK Łódź zmodernizowało układ napędowy wagonów instalując energoelektroniczne układy tyrystorowe z funkcją rekuperacji (zwrotu) energii elektrycznej do sieci trakcyjnej (podczas hamowania). Układy te dają do 25% oszczędności w zużyciu energii w porównaniu z tradycyjnym napędem. Wszystkie zmodernizowane wagony wyposażono w przetwornice statyczne o zmniejszonej emisji wibracji i hałasu. Również Zakład Usługowo-Remontowy w Chorzowie Batorym wykonał remont kapitalny jednego wagonu. Zakres remontu jest podobny do tego wykonanego w Poznaniu, z tą różnicą, że zdecydowano się pozostawić klasyczny wygląd ściany przedniej i tylnej modernizując jedynie oświetlenie.”


A mnie udało się wczoraj przejechać takim zmodernizowanym składem. Co prawda tylko 4 przystanki, ale to wystarczyło, żeby wyrobić sobie jakąś opinię.
Wygląd zewnętrzny jest niezbyt fajny. Niestety widać, że do starych modeli doczepili po prostu nowy przód i tył. Może powinni to zrobić bardziej starannie, albo zmienić konstrukcję całego nadwozia. Nie jest to jednak jakiś duży minus i myślę, że niebawem przyzwyczaję się do nowego wyglądu.
Za to w środku wszytko wygląda super. Zamontowali nowe siedzenia. Nie te pokracznie wyglądające, szare brzydactwa, lecz ładne, zgrabne, pokryte niebieską tapicerką siedzonka.
Poza tym wszystko jest odnowione i nikt jeszcze nie zdążył niczego zdemolować. Siedzi się bardzo przyjemnie – zupełnie jak nie w Piętnastce! ;)
Nowe drzwi są rzeczywiście cichutkie. Za to sam tramwaj wydaje dziwne dźwięki. Mruczy i buczy – szczególnie podczas przyspieszania. Czyżby to te przetwornice statyczne? W sumie natężenie odgłosów jest mniejsze, ale jest to też jakiś nowy rodzaj hałasu, do którego będzie się trzeba po prostu przyzwyczaić.
Ponadto tramwaj wyposażony był w wyświetlacz czyli jest to seria tramwajów mówiących... ten akurat milczał, pokazując mi czarną planszę. Może prąd oszczędzali, nie wiem.
To by chyba było na tyle.
Zachęcam wszystkich do wypełnienia ankiety i żywię nadzieję, iż niedługo uda mi się przejechać innymi zmodernizowanymi składami.

Marysia

PS. Dupiaty mylog!!! Z 3 godziny minęły od czasu napisania tej notki do jej dodania :/

sobota, 22 marca 2008

Poszłabym dziś ze święconką do Piętnastki

Najpierw słów kilka o topografii mojej najbliższej okolicy.
Mieszkam za Dworcem Głównym. Aby dojść do kościoła, trzeba wejść w przejście pod dworcem i wyjść pierwszym wyjściem po lewej. Jest to też wyjście na przystanek autobusowy. Parę metrów dalej znajduje się koleje wyjście – tym razem na przystanek tramwajowy, na którym to zwykle (nie) wsiadam do Piętnastki.
A jako że na tramwaj chodzę częściej niż do kościoła, z przyzwyczajenia poszłam dziś troszkę za daleko. Zreflektowałam się jednak szybko, że w tramwaju to mi jajeczek nie poświęcą i wróciłam na dobrą drogę ;)

Wesołych Świąt!

Marysia

wtorek, 18 marca 2008

Tandetny Show

Najtańszy show na jaki stać ten utytłany w szmirze świat.
Koniecznie tutaj musisz wpaść!


Wracałam dziś z uczelni tramwajem 23. Akurat podjechał a mnie było zimno i stać na przystanku i czekać na ukochaną Piętnastkę mi się nie chciało.
I nie żałuję, iż Piętnastkę zdradziłam, bo Jordan zapewnił pasażerom rozrywkę, której cyrk objazdowy by się nie powstydził!
Jakiś Pan, troszkę podchmielony, postanowił poskakać po całym bolidzie. Zawisł na rurkach i wywijał nogami w osiem stron świata. Trza dodać że był to skład starego typu więc te rurki nie są zawieszone zbyt wysoko, ale Pan był dość niski, więc był to dla niego pewien wysiłek i trudność.
Pan z minuty na minutę rozkręcał się coraz bardziej i zapewne wykonałby jakieś salto czy dwa, ale niestety przybył Pan Motorniczy i Pana „Cyrkowca” przywołał do porządku.
Oczywiście taką osobowość niełatwo uciszyć i już po chwili „Nasz Artysta” ponowił swe występy.
Jakiś jego kolega próbował go uspokoić, ale na niewiele się to zdało. Pan biegał po całym pojeździe, walił w kasowniki i pomrukiwał coś pod nosem.
Nawiasem mówiąc, śmiem twierdzić, że nawet jakbym nie miała słuchawek na uszach to i tak nic bym nie zrozumiała z werbalnego przekazu tegoż Pana. Aż taką poliglotką nie jestem...
Wracając do tematu. Pan powisiał sobie jeszcze trochę na rurkach, potańczył, pośpiewał i ku uldze wszystkich wysiadł pod Kościołem.
A ja przystanek dalej przesiadłam się w Piętnastkę. Nota bene fioletową. Nie wiem czy oni je wszystkie pomalowali w środku na fioletowo czy ja już trzeci raz pod rząd jadę tym samym składem.

Przy okazji chciałam, trochę poniewczasie, podziękować niejakiemu Adaśkowi za info o zderzeniu dwóch czternastek. Nie wiem czy oblukaliście linka, którego zapodał Nasz Czytelnik. W każdym razie najbardziej rozwalił mnie jeden z komentarzy odnośnie tego wydarzenia, mówiący, że: „Dobrze ,że nie piętnastki. W tych tramwajach przynajmniej jechały
same hanysy!!!" Śmieszne hihi

Reported by Marysia

środa, 12 marca 2008

zmiana trasy

Po tych moich krótkich lecz wielce przyjemnych wakacjach powrót na uczelnię dziś rano był dla mnie dość abstrakcyjny i zupełnie nierealny. Szczególnie na 8 śmiertelnie rano!!!
No ale poświęciłam się, wstałam i pojechałam.
Piętnastka oczywiście się spóźniła, ale nic to. Bardziej irytujący był fakt, iż na jej czele widniał napis "ZMIANA TRASY". Niezbyt mnie ucieszyło, gdy spytany o tą zmianę Motorniczy powiedział, że jedzie tylko do zajezdni. Stwierdziłam jednak, że lepsze to niż nic i że z Zawodzia w sumie już niewielki problem dostać się pod AE. Wsiadłam więc i pojechałam... pod samą uczelnię.
Piętnastka widać zmieniła zdanie.
Ale ja nie narzekam... wręcz przeciwnie. Takie zmiany trasy bardzo mi odpowiadają :)

Dodam jeszcze, że po drodze widziałam Piętnastkę tego nowego typu! Jest więc szansa, że kiedyś się taką przejadę i opowiem o tymże modelu coś więcej.

Marie

PS.Robiłyśmy sobie dziś z Magdą przystankowe zdjęcia... ale Wam nie pokażemy :P

poniedziałek, 10 marca 2008

Krótko i na temat...

Marysia buja się we Francji - elegancji. Konkretnie w Paryżu. Ja bujam się w Stolycy...
Ale za to - jutro mam zaliczenie i w środę też. Będę zatem w okolicach piętnastkowych żerów. Trzymajcie kciuki, żeby mnie nie wywiozło gdzieś i żebym się uczyła i zdała.
Do zobaczenia, Piętnastko!
Przybywam!!

Panicked Magda!!

piątek, 29 lutego 2008

złe dobrego początki

Miałam dziś zajęcia na uczelni o 9.50 więc postanowiłam tam pojechać (Pani daje zaliczenie za obecność więc wypada). Anyways, szłam sobie z pewnym zapasem czasowym na przystanek. Wchodząc nieśpiesznie po schodach, zauważyłam, że podjechał jakiś tramwaj. Nie przyspieszyłam jednak kroku. Było dopiero 10 po, a jak wiadomo Piętnastka przyjeżdża o 9.17.
Jakże się zirytowałam, gdy okazało się, iż to właśnie Piętnastka zamknęła mi drzwi przed nosem i odjechała.
Nie minęła nawet chwilka, uciekająca Piętnastka nie zdążyła nawet jeszcze zniknąć z linii horyzontu, a już podjechała następna. Co prawda już nie podwójna i z żulem na pokładzie (który to zmusił mnie swym zapachem do szybkiej zmiany miejsca), ale grunt, że przyjechała.
Swoją drogą obserwowałam ten pierwszy tramwaj, bo wietrzyłam tam jakiś podstęp. Przy ostatnich próbach kamuflażu środków komunikacji publicznej (vide dwie ostatnie notki), wszystko jest możliwe. Wszak to mogło być na przykład 27 podszywające się pod Piętnastkę.
I powiem Wam, że rzeczony tramwaj rzeczywiście skręcił w lewo a nie w prawo i tym samym nie pojechał do Katowic.
Także niespodziewanie wszystko dobrze się skończyło.
Opatrzność nade mną czuwała i wiedziała, że bardziej bym się zirytowała gdybym na ten pierwszy tramwaj przypadkiem była zdążyła.

told by Marysia

środa, 27 lutego 2008

albo nie znam cyferek, albo powinnam iść do okulisty

Oto numer Piętnastki, którą jechałam dziś na uczelnię:
Image Hosted by ImageShack.us


seen by shocked Maria

Śmieszną elkę dziś widziałam

Stała sobie na mijance na Morawie.
O przednie drzwi opierał się jeden pan. Drugi pan a także dwie kobitki siedzieli sobie z tyłu na miejscach dla pasażerów. Wszyscy zapatrzeni w horyzont.
Motorniczego, a raczej kandydata na motorniczego, brak.
Dziwne i śmieszne zarazem...
A może zaczęli werbować niewidzialnych ludzi do pracy w TŚSA?

noticed by Marysia

sobota, 23 lutego 2008

Bez tytułu, albowiem weny brak, podobnie jak mózgu jako takiego.

Generalnie należy się cieszyć, albowiem przekroczyliśmy magiczne 9 tysięcy odwiedzin na blogu. A to znaczy, że ktoś nas jednak czyta. Nie sądzę, żebyśmy sobie same nabiły przez dwa lata tyle wizyt. Mimo iż jest nas dwie ;]
Tydzień uważam za udany. Nie zdarzyło mi się spotkać piętnastki bez żula. Ale za to spotkałam jedną, która mi uciekła oraz dwie, którym się to nie udało, bo jestem mistrzynią sprintu do tramwaju.
Przećwiczyłam to wczoraj. Udało mi się to dwa razy!! Także wyjeżdżam z tarczą a nie na tarczy. Choć nie chwalmy dnia przed zachodem słońca. Nie wiadomo, co się może jutro zdarzyć:)
Generalnie to nie prawda, że wymienili tory bez tygodniowego zamknięcia trasy piętnastki. Prawdopodobnie dopiero przygotowują się do zamknięcia, a że trwa to już tydzień, to pewnie za miesiąc je zamkną i otworzą w wakacje. Toteż powodzenia życzymy Marysi w jej wojażach na uczelnię. Mnie to będzie wkurzać tylko czasem:) Bo generalnie te tory faktycznie tam leżą. Wczoraj nawet widziałam, jak coś przy nich robią. Jest to poważny powód do obaw, zaprawdę powiadam Wam.
I jeszcze chciałam się poskarżyć nie-piętnastkowo.
Po pierwsze, dlaczego zmienili numer nocnego z 84-N na 908?! Nie mogłam go zlokalizować na przystanku. A po drugie, to dlaczego, do jasnej cholery, jedzie on pod urząd miasta, a nie do centrum?!
No dobrze, wiem, że o północy z Centrum też nic do mnie nie jedzie, ale to takie dziwne jest... I nietypowe i można się przestraszyć. A potem biedna kobieta maszeruje o północy w piątek przez park - sama. Znam lepsze sposoby na popełnienie samobójstwa, skuteczniejsze też, bo tym razem nic się nie stało. Jednakowoż przechodząc do meritum chciałam powiedzieć, że komunikacja nocna w GOPie jest do bani! I nie podoba mi się, i proszę coś z tym zrobić.
Choć taki spacerek to niczego sobie jednak:P

Brgds, Magda

środa, 20 lutego 2008

Uciekające piętnastki i roboty drogowe.

Widzieliście kiedyś robota drogowego? Albo robota na wysokości? Ja też nie, tylko same napisy. To tak, jak w zoo piszą, że to jest wybieg dla niedźwiedzi, tylko że nie ma tam niedźwiedzi. Z resztą nie ważne.
Zaobserwowałam drugą piętnastkową właściwość, a nawet powiedziałabym złośliwość. Mianowicie, kiedy już właśnie idę na przystanek, żeby jechać do domu z uczelni, i stoję na przejściu dla pieszych (a może raczej przed przejściem), to właśnie wtedy przejeżdża tamtędy piętnastka w stronę Sosnowca. Nie żeby to było miłe. Wczoraj jeszcze poczekałam na następną (tą o pełnej, co miała być za sześć), ale dziś już mi się nie chciało. W nagrodę pojechałam zapchaną piętnastką w drugą stronę. Do Centrum Katowic, a stamtąd do domu 815. Trudno, co robić? Trzeba sobie w życiu radzić jakoś.
A z robotami drogowymi to było tak, że jeszcze poniedziałek widziałam panów, jak pracowali przy piętnastkowych torach obok Stawików. Ale nie pisałam, bo myślałam, że zauważę jakieś istotne zmiany, to od razu o nich doniosę następnym razem. Ale nie zauważyłam zmian :) Panowie najwyraźniej rozkopywali torowisko celem przeprowadzenia inwentaryzacji podkładów tramwajowych, a także wprowadzenia planowych opóźnień do rozkładu piętnastkowego, co im się akurat udało. Nawiasem mówiąc mieli taką piękną żółtą koparkę... I można ją było długo podziwiać, bo piętnastka tam stała i stała...
Zgodnie z przewidywaniami jestem na uczelni codziennie i tak zostanie do końca tygodnia. Prawdopodobnie piętnastkowym przygodom nie będzie końca... No chyba że popełnię samobójstwo - rzucając się pod piętnastkę oczywiście. Choć wątpię w skuteczność takiego czynu, wziąwszy pod uwagę prędkości przez piętnastki rozwijane. Co gorsza codzienne odwiedziny na uczelni nie przynoszą odpowiednich efektów, co jest dołujące. Tym lepiej, że mogę liczyć na piętnastkę.

Copyright by Magda

poniedziałek, 18 lutego 2008

Piętnastkowe powitanie, bilans dnia i uczelnia.

No więc uprzejmie donoszę, że powróciłam na jakiś czas do Sosnowca:)
I czuję się pięknie powitana przez piętnastkę. Wszak nie omieszkała pokazać mi się jako pierwszy środek lokomocji po wyjściu z dworca. Na szczęście przyjechał po mnie tata... Nie żebym nie ufała piętnastkom, ale jednak.
Odkryłam dziś w trakcie wielu wojaży do Katowic i z powrotem taką prawidłowość, że piętnastki, które mają być pod AE w moją stronę na jakieś 6 minut przed pełną, przyjeżdżają w momencie, kiedy zaczynają bić dzwony w pobliskim kościele. Zaobserwowałam to dziś dwa razy. Może to dzwony na trwogę? Uwaga, uwaga - nadciąga piętnastka!!
Ciekawą rzeczą jest to, że taka piętnastka jest oficjalnie spóźniona. (Było by to nie do określenia, gdyby przyjeżdżała minutę później, ale ona jest o pełnej - sześć minut, nie siedem.) Natomiast te jadące na AE z mojego przystanku są wcześniej. Rzekłabym nawet za wcześnie. Jedna to nawet mi uciekła. Ale za to dwie były podwójne. Także bilans dnia całkiem niezły.
4 piętnastki. Dwie spóźnione, jedna wcześniej (uciekła) i jedna w sam raz, dwie podwójne, jedna pojedyncza. Ta uciekająca też pojedyncza.
Po tej, co uciekła jechałam 815 więc prawie jak piętnastka:)
Ciekawe, co będzie jutro.
Nawiasem mówiąc pozałatwiałam nawet trochę rzeczy na uczelni, więc dzień nie jest stracony. Mimo że byłam tam dwa razy. Nie wiem ile razy będę jutro ;) Muszę nadrobić. A mówiłam, że na wyposażeniu nie obyło się bez śpiących śmierdzących żuli?
Przynajmniej piętnastkowo jest w normie.
Trzymajcie kciuki za moją sesję:)

Brought to You by Magda

czwartek, 14 lutego 2008

Czasem moja głupota mnie totalnie poraża... czyli bus trip :)

Jestem typową, stereotypową kobietą, jeżeli chodzi o rozróżnianie kierunków i orientację w terenie. Tak tak. Jak ktoś mi każe skręcić w prawo, to ja się pytam w które prawo. Potrafiłabym się pewnie zgubić we wsi z dwoma ulicami i pięcioma domami na krzyż. Do tego topografia mojego miasta jest mi nieznana i zwykle jak próbuję pójść jakimś skrótem to zajmuje mi to dwa razy więcej czasu niż normalna droga.
Jeżeli natomiast chodzi o komunikację miejską... No cóż... Podróżuję w zasadzie tylko Piętnastką. Tylko w niej czuję się bezpiecznie i wiem gdzie jestem (z reguły... choć raz zdarzyło mi się pomyśleć, że pojechałam przez przypadek na Zagórze, a byłam gdzieś w Szopienicach).

Przejdźmy jednak do meritum całej historii.
Otóż pojechałam sobie dzisiaj na zakupy. Najpierw podskoczyłam do Plejady. Piętnastką, bo akurat podjechała - brawa dla niej!!! Tam jednak nic nie kupiłam i postanowiłam przemieścić się do Auchan. Poszłam na przystanek pod Magdy dom i wsiadłam do autobusu, który akurat pojawił się na przystanku. Pomyślałam bowiem radośnie, że stamtąd to przecież na pewno wszystko jedzie do Auchan.
Po chwili naszła mnie jednak myśl, że chyba jednak niekoniecznie to 835, w którym właśnie siedzę, więc wysiadłam na najbliższym przystanku w celu sprawdzenia tej zagadki na rozkładzie. Rozkład okazał się przejrzysty niestety.
A że akurat podjechało 299, to niewiele myśląc do niego wsiadłam.
Nie przyszło do mojej malutkiej główki, że jak już autobus skręcił właściwie w stronę Zagórza, to się wracać na Środulę nie będzie. Z minuty na minutę byłam jednak coraz bardziej pewna, że tam gdzie bym chciała linią 299 nie dotrę... I tym właśnie sposobem pojechałam na sam koniec trasy czyli na Zagórzowską Zajezdnię.
Stamtąd jakimś busem z powrotem do centrum, żeby się dowiedzieć, że bezpłatny bus do Auchan odjechał kilka minut wcześniej. No ale wymarzłam troszkę na przystanku i doczekałam się w końcu na 188.
Później obyło się już bez większych sensacji i po zakupach bezpiecznie i dość szybko dotarłam do domu.

Oczywiście nie kupiłam tego, po co do marketu pojechałam, ale jeżeli chodzi o zakupy też jestem prawdziwą kobietą i rzadko wychodzę ze sklepu z pustymi rękami.
Także jestem szczęśliwą posiadaczką książki pewnego irlandzkiego autora i części ubrania, które i tak pewnie nigdy nie zobaczą światła słonecznego (raczej przyciemnione światełko lampki nocnej).

Pozdrawiam serdecznie i całuśnie ;)
Happy Valentines!
Marysia

PS. Od poniedziałku wracam na uczelnię, więc mam nadzieję, że po weekendzie będzie tu znowu bardziej piętnatskowo.

czwartek, 7 lutego 2008

A w Krakowie...

Dziś troszkę o komunikacji krakowskiej.
Generalnie niezbyt często bywam w kulturalnej stolicy Polski, lecz zawsze zadowolona byłam z ichniejszego transportu publicznego.
Jakoś nigdy specjalnie długo czekać na przystanku nie musiałam, a i pod wrażeniem byłam, gdy dane mi było jechać w trzecim(!) wagonie tramwaju. Choć pewnie jak na tak zaludnione miasto, taki trzy-wagonowy skład to jak dla nas przegubowiec.
W każdym razie nie da się ukryć, że komunikacja miejska w całym kraju to jakiś jeden wielki żart.
Docierają do nas wszak różne historyjki. Jakby chociaż ta wspomniana już kiedyś przez Magdę wypowiedź pewnego Krakowiaka, a której to całość możecie znaleźć tutaj.
Albo taki oto filmik dotyczący komunikacji nocnej.
Czy naprawdę jest tak źle?
Piszcie piszcie! Czy duch Piętnastki krąży też i w Waszych miastach?

Marysia

wtorek, 5 lutego 2008

Cudo Techniki

Jak stałam dziś rano na przystanku i czekałam na Piętnastkę, to widziałam bardzo fajne, nowe 21 jadące w kierunku przeciwnym. Tylko nie umiem teraz w necie znaleźć takiego modelu. Mogło to być coś takiego tylko czerwone, ale pewna nie jestem.
Drugi taki skład podróżował sobie po zajezdni.
Może Piętnastki też czasem będą takie jeździć, co?

wished by Marysia

czwartek, 31 stycznia 2008

Z POWINSZOWANIEM URODZIN!!!

Dziś nasz blogasek obchodzi swoje drugie urodziny.
Dwa lata temu za sprawą kilku Żubrów powstał ten oto twór i oby trwał jak najdłużej! Życzę Piętnastce wszystkiego najlepszego, długich podróży i rzadkich zjazdów do zajezdni ;)
Tradycyjnie z tej okazji pojawia się reklama na mylogu.
Niestety tradycyjnie też nie mamy z Magdą możliwości wspólnego wypicia kilku browców za zdrowie Naszego Ukochanego Tramwaju.

Ale Wy pijcie pijcie ile wlezie :)

Marysia

PS. Mając w pamięci zeszłoroczne liczne życzenia od przypadkowych przechodniów (czyt. wtórnych analfabetów) z okazji szesnastych urodzin, w tym roku oczekujemy jakiś z okazji ukończenia siedemnastego roku życia).

ZDECYDOWANIE Z POWINSZOWANIEM!!
(czyli dwa w jednym nocia)

Marysia nie umie zamykać nawiasów, ani stawiać kropek. Pewnie wynika to z tego, że jej (a także moim) ulubionym znakiem interpunkcyjnym jest Enter :D Zamknęłam ten nawias za nią. Zobaczcie, jak to się pięknie wszystko uzupełnia :)
Wszystkiego najlepszego, kochana Piętnastko! Obiecuję, że pojawię się wkrótce w Sosnowcu, to sobie razem pojeździmy po bezdrożach, a może nawet i beztorzach :)
Idę obczajać reklamę na mylogu:)

Pozdro dla wszystkich i pijcie, wszak jest sesja!!

Magda, a co!

środa, 30 stycznia 2008

O niewygranym konkursie, Marysi, która jeździ koleją i samochodzie, który chciał być tramwajem.

LAPTOP
Zakończył się drugi etap konkursu na bloga roku. Niestety nie przeszłyśmy do kolejnego etapu i nie wygrałyśmy laptopa. Szkoda, bo na pewny by się przydał. Mogłybyśmy go brać ze sobą w piętnastkowe wojaże i zdawać Wam relacje on-line. A tak to często po pewnym czasie zapominają nam się pewne szczegóły podróży i opowieści nie są pełne. Ja na przykład nie pamiętam już dobrze mojej piątkowej wycieczki Piętnastką. A na pewno było ciekawie, bo mieliśmy na pokładzie Klub Pijaczków, którzy zapewniali rozrywkę wszystkim pasażerom. Jeden to nawet prawie się na mnie przewrócił (na szczęście rurka go zablokowała), a potem podeptał mnie troszkę i opadł na siedzenie (które szczęśliwym trafem zwolniło się dosłownie 10 sekund wcześniej).
Niniejszym dziękujemy bardzo wszystkim, którzy oddali na nas głos!
Konkursu nie wygrałyśmy, ale przynajmniej odwiedziło nas w ostatnim czasie sporo osób. Mam nadzieję, że choć część z nich zostanie z nami na dłużej.

WAGON
W piątek wybrałam się do Warszawy. Nie tramwajem, lecz pociągiem. Muszę tu nadmienić, że stojąc na peronie nigdy nie umiem odnaleźć właściwego wagonu. Zwykle wsiadam do pociągu i szukam. Po drodze spotykam pana konduktora, pytam go o położenie mojego wagonu, a on mówi mi, że oczywiście idę złą stronę.
Tym razem było śmieszniej. Zaczęło się standardowo, ale tym razem na pytanie "gdzie jest wagon nr 15?" (fajny numer tak btw), Pan Konduktor odpowiedział, iż taki wagon nie istnieje!
Dość zdezorientowana wyciągnęłam bilet i razem sprawdziliśmy, że jednak umiem czytać i rzeczywiście mam miejscówkę w wagonie piętnastym. Konduktor zaczerpnął więc informacji u kolegi i pokierował mnie na koniec pociągu (oczywiście było to w kierunku, z którego chwilę wcześniej przyszłam).
Drugą nietypową rzeczą był fakt, że wagon ten miał być bezprzedziałowy, a jednak przedziały posiadał. Jedna z mych współpasażerek spytała nawet Kierownika Pociągu o tą anomalię, a on wyłożył nam pięciominutowy wykład o tym, że zabrakło im składu lecz panie w kasach powinny mieć dostęp do takiej informacji i powinny poinformować nas o tejże zmianie.

KOREK
Wczoraj natomiast udałam się na uczelnie w celach raczej rekreacyjnych (odzyskanie indeksu, uzyskanie kilku wpisów itp).
Spóźniłam się na Piętnastkę, więc pojechałam autobusem 811, mając nadzieję, że mój ukochany tramwaj się nie obrazi.
Miałam też jakąś sprawę do załatwienia w tajemniczym budynku P (choć nie tak tajemniczym jak budynek N). Gdy wracałam, na przystanek podjechała właśnie Piętnastka, więc chyba jednak się nie obraziła. Przejechałam się więc nią jeden przystanek z powrotem na "właściwą" uczelnię.
Także wszystko szło gładko... do czasu...
Wczoraj po raz pierwszy od lat wracałam z uczelni do domu autobusem!
Zwykle po prostu czekam na przystanku Bóg wie ile albo podjeżdżam do Dworu i tam czekam, albo wracam już stamtąd na piechotę.
Wczoraj, gdy wychodziłam z budynku uczelni, na przystanek podjeżdżały właśnie dwie 20. Na przystanku stała już 14.
Podeszłam bliżej.
Przed 14 stało 23, przed nim 15, a przed nią jeszcze ze trzy tramwaje numerów niezidentyfikowanych.
Zasięgnęłam informacji u Motorniczego jednej z dwudziestek, który powiedział mi, że był jakiś wypadek samochodowy. Samochód wpadł na tory i nikt nie potrafi go stamtąd wyciągnąć. Oznajmił też, że nie wiadomo ile to jeszcze potrwa.
Postanowiłam więc pójść na Gwiazdy na autobus, machając na pożegnanie kolejnym nadjeżdżającym tramwajom (w tym Piętnastce!).
I dobrze zrobiłam, bo autobus (811) przyjechał w mgnieniu oka, a koleżanka, która wracała z uczelni prawie godzinę później przekazała mi, że tramwajowy korek nie uległ jeszcze do tego czasu rozwiązaniu...

written by Marysia

poniedziałek, 21 stycznia 2008

ogarnęła mnie niemoc psychiczno-fizyczna, więc pomysłu na tytuł nie posiadam

Oj nic się nie staracie. Nic a nic na Piętnastkę nie głosujecie!
A Nasz Ukochany Tramwaj stara się jak nigdy!
Wczoraj jechałam nim 4 razy. Rano o 7:25 nie przyjechał za wcześnie, żebym mogła na niego zdążyć. Potem jak wracałam z uczelni do domu i spóźniłam się na Piętnastkę 3 minutki, to ona zrobiła mi przysługę i spóźniła się 4.
Po południu jeszcze raz jechałam na uczelnię na kolejne zaliczenie i też nie miałam żadnego problemu z dotarciem tam.
Oczywiście jak się tyle razy w ciągu dnia z komunikacji miejskiej korzysta, bez niespodzianek się nie obejdzie.
Z Katowic wracałam koło godziny 17 chyba. Najpierw podjechałam sobie na Pętle jakąś podwójną dwudziestką, bo akurat nadjechała (dodam, że pół minuty wcześniej jechała poprzednia).
Sprawdziłam na rozkładzie, że Piętnastka powinna się zjawić w przeciągu minuty. Nie zjawiła się, więc pomarzłam tam trochę, następnie wsiadłam w czternastkę i postałam sobie w niej dobre 10 minut... z niedużym hakiem.
Nie to, że ja stałam, a tramwaj jechał. Nie. Czternastka przemieściła się zaledwie do następnego przystanku i tam stanęła... a ja w niej.
Nikt w sumie nie wiedział, co się stało. Przyczyną zastoju wydaje się być pewien karlik, który usiłował zjechać do zajezdni, ale chyba nie bardzo mu to wychodziło.
W sumie nie ma tego złego. Dzięki temu nieplanowanemu postojowi, dogoniła nas kolejna Piętnastka i nie musiałam na nią czekać... Znaczy czekałam na nią, ale w tramwaju, a tam przynajmniej było cieplej (i to dużo cieplej!) niż na przystanku.
Jaki z tego morał? Wysyłajcie smsy o treści I00778 na numer 71222.

Leniwa Marysia

wtorek, 15 stycznia 2008

Notka o odwiedzinach

No więc nie zaczyna się zdania od "no więc", ale ja zacznę. No więc - nie uwierzycie - byłam ostatnio w Katowicach. I w Sosnowcu. Ale całkowicie przejazdem z Krakowa do Warszawy. Dziwne, ale tak jest szybciej.
Anyway - widziałam bardzo tajemniczy tramwaj grasujący po mieście wojewódzkim województwa śląskiego. Jadę sobie radośnie przez skrzyżowanie Francuskiej z 3go maja, tudzież Warszawską. A tam - jak nie wyskoczy tramwaj. A że ja jestem lekko skrzywiona na tym punkcie, to się obejrzałam od razu. Pomyślałam, że może to Piętnastka postanowiła mi pomachać, jako że jestem tu tylko chwilowo... Ale nie - był to tramwaj z napisem - uwaga - WYCIECZKA! No, czy się zdziwiłam? No zdziwiłam się.
Bo przecież kto by chciał jeździć na wycieczki tramwajami. Chyba że to słynna wszem i wobec trasa piętnastkowa, tylko że wtedy powinno być napisane Wycieczka śladami Piętnastki oraz tramwaj nie powinien się poruszać tylko stać sobie spokojnie na mijance na wysokości Stawików i być zepsuty:D
Więc niewiadomo. Pewnie to coś WOŚPowego, jak to pobijanie rekordów. Choć ja osobiście zgadzam się z Marysia. Pasażerowie Piętnastek i Czternastek pobijają te rekordy codziennie. Nawiasem mówiąc, to samo czynią pasażerowie warszawskiego autobusu 520 co rano. I czasami 132, którym jeżdżę do pracy. Ale wiele jeździ środków lokomocji o nieograniczonej liczbie miejsc.
A tymczasem - głosujcie, będzie nam bardzo miło:) Przypominam SMS o treści I00778 na numer 71222. Koszt SMS, to 1,22 zł brutto. Można wygrać iPoda, a jak się uda, to my z Marysią wygramy laptopa. Ja sobie rezerwuję klawiaturę i bebechy, Marysia bierze ekran. No albo na odwrót. Jeszcze niewiadomo:)

Radośnie, bo wyspanie - Magda

Aha - a 31 stycznia są urodziny bloga, pamiętajcie o tym!

spraw kilka czyli egzamin, rekord Guinnessa i agitacja wyborcza

Po pierwsze - dziś dzień egzaminu.
Nastawiłam sobie wczoraj budzik na 8:20, żeby spokojnie wstać, zebrać się, wykąpać i może nawet przyswoić jeszcze jakąś wiedzę, a następnie spokojnie udać się na uczelnię tramwajem o 9:45 (bo ten o 9:59 nie istnieje). Plan całkiem słuszny.
Dziś rano wstaję. Dziwnie jasno na dworze – myślę. Patrzę na zegarek – 9:17. Luzik.
Już miałam przewrócić się na drugi boczek na te 3 minutki, kiedy sobie uświadomiłam, że to 9:17 a nie 8:17!!! Jednak nie luzik...
Ale, jak to ja, nie przejęłam się tym za bardzo, wykąpałam się, zjadłam śniadanko i pojechałam na uczelnie tramwajem o 10:13 (bo ten o 9:59 nie istnieje).
Piętnastka w tym ciężkim dla mnie dniu była niezwykle uprzejma. Przyjechała o czasie, podwójna i spokojna. A w drodze powrotnej to nawet spóźniła się 7 minut (tudzież przyjechała o 7 minut za wcześnie – tego nigdy nie wiadomo), także nie czekałam na nią nic a nic. Również była podwójna, a i miejsce siedzące się dość szybko znalazło.
Niniejszym dziękuję Piętnastce za jej dzisiejsze zachowanie i wsparcie duchowe!

Po drugie. Magda miała o tym wczoraj napisać notkę, ale jak widać nie napisała, więc ja wspomnę o pewnym rekordzie Guinnessa pobitym podczas ostatniego finału Wielkiej Orkiestry. No cóż... może i bym była pod wrażeniem, gdyby nie fakt, że takie rekordy pobijane są codziennie w środkach komunikacji publicznej w całej Polsce, a nawet (jak donosi mój szpieg z Chin) na całym świecie i nikt się nimi nie interesuje. Głównie zapewne dlatego, że ludzie uczestniczący w pobijaniu rekordu bardziej zainteresowani są zaczerpnięciem choć odrobiny świeżego powietrza i (na zasadzie wyparcia) starają się nie myśleć o ilości osób zgromadzonych w pojeździe.

Na koniec ogłoszenie parafialne. Jedno, ale bardzo ważne!
Od dzisiaj można głosować na Piętnastkę w konkursie na bloga roku. Wszystkie szczegóły znajdziecie tu i tu.
Także wysyłajcie smsy o treści I00778 na numer 71222.
Koszt esemesa to 1,22 PLN, ale raz dla Piętnastki i dla nas możecie to zrobić, nie? Poza tym można wygrać iPoda, a dochód z głosowania przeznaczony będzie na pomoc dzieciom niewidomym i niedowidzącym (może na napisy do filmów dla niewidzących?).

Proszę o dużo głosów, za które z góry dziękuję.
Marysia Bez Głowy

niedziela, 13 stycznia 2008

Tradycyjnie w okresie sesji aktywność bloga wzrasta :)

Co ta sesja robi z ludźmi? Wczoraj była sobota, a ja i tak byłam na uczelni! Umówiłam się z koleżanką na 12 w celu wymiany notatek oraz poglądów na temat (nie)pisania pracy z analizy.
Oczywiście znów nie udało mi się wstać odpowiednio wcześnie, żeby wyrobić się na tramwaj o 11.23. Pojechałam więc następnym, który znów był spóźniony... tym razem jednak mniej niż 11 minut, więc w zasadzie nie ma o czym wspominać.
Za to żeby dostać się z powrotem do domku musiałam czekać już troszkę dłużej.
Na przystanek dotarłam około 13.20. Wg rozkładu 15 miała być 2 minutki wcześniej, choć czy przyjechała tak naprawdę nie wiadomo.
Nie przejęłam się w sumie tym przymusem czekania na tramwaj, bo pogoda piękna, a muzyka w słuchawkach wesoła, lecz po jakichś 10 minutach, gapiąc się tępo w kolejny odjeżdżający w przeciwnym kierunku tramwaj, zaczęłam się niepokoić. Otóż uświadomiłam sobie, że w moim kierunku jeszcze nic nie jechało. Nic! Nawet dwudziestka!!!
Wiem, że w weekendy tramwaje kursują rzadziej, ale żadnej dwudziestki w przeciągu 10 minut?! To dość niespotykane...
Kilka minut później ruch został wznowiony. Moim oczom, jeden za drugim, ukazały się kolejno: jakaś 11 ciągnąca Piętnastkę (zjazd do zajezdni oczywiście), prawie pusta podwójna 20, tramwaj nr 12 z napisem Awaria na czele (takiej linii jeszcze nie widziałam nigdy), wypchana po brzegi pojedyncza 14 i w końcu, na szarym końcu moja ukochana Piętnastka (ogór, żeby było bardziej swojsko), która zabrała mnie bezpiecznie do domku.

Potem jeszcze raz korzystałam z usług 15. Jechałam nią do Katowic, aby tam przesiąść w autobus do Gliwic. A dziś powrót: tramwaj, autobus i 815 do domu. Tym razem obyło się jednak bez przygód.
No cóż... podroż taka zajmuje z 2 godziny w jedną stronę – to chyba wystarczający dyskomfort.

Marysia

czwartek, 10 stycznia 2008

implikacje na dziś:
kolejki w kserach => sesja
intensywni bezdomni => zima

Piętnastka chyba próbowała dać mi dziś do zrozumienia, że nie jestem grzeczną dziewczynką i nie była dla mnie zbyt miła.
W czwartki mam tylko analizę finansową, a wiecie, że położyłam już na niej kreskę. Postanowiłam jednak udać się na uczelnię w godzinie trochę dogodniejszej (czyt. późniejszej) w celu pokserowania notatek wszelakich (tak tak, niestety sesja tuż tuż).
Umówiłam się z koleżanką o 12, więc postanowiłam pojechać tramwajką o 11.23. Niestety na nią się nie wyrobiłam, podążyłam więc spacerowym krokiem, z dużym zapasem czasowym, na tramwaj kolejny. I czekam, czekam, czekam.
W końcu się doczekałam. 11 minut spóźnienia! No chyba, że to była już ta jeszcze następna trochę wcześniej, a moja po prostu wypadła tudzież przyjechała dużo za wcześnie i też się na nią spóźniłam. Jak to zwykle w przypadku Piętnastki bywa – nie wiadomo.
Powrót też nie należał do bezkolizyjnych.
Miałam coś do załatwienia na rynku więc wracałam z przystanku pod teatrem. Tłum był tam ogromny i zastanawiałam się czy nie iść na autobus, ale od razu podjechała Piętnastka (i to nawet zgodnie z rozkładem!).
Problem polegał na tym, że skład był pojedynczy i i tak już nieźle wypchany. Najśmieszniejsza była młoda para z malutkim dzieckiem w ogromnym wózku. Kobitka popatrzyła zrezygnowanym wzrokiem, powiedziała tylko „No tośmy pojechali” i cała rodzinka została na przystanku, cóż było robić?
Ja na szczęście się do tramwaju zmieściłam i pojechałam do domu, skupiając się na ignorowaniu intensywnego piętnastkowego zapachu. A pod AE nawet dostało mi się miejsce siedzące! Pech chciał, że było to miejsce zaraz przed bezdomnym, który spał sobie smacznie i oprócz zapachu, zapewniał nam również ciekawe efekty dźwiękowe.
„Warunki jazdy są coraz gorsze” - komentowali ludzie.
Zaobserwowałam też pewną parkę, która stała sobie w przejściu i była popychana przez tłumy wsiadających i wysiadających pasażerów. Więc gdy tylko przerzedziło się troszkę, szybko przenieśli się bliżej mnie i Pana Bezdomnego. Miny szybko im zrzedły. „Chyba trafiliśmy z deszczu pod rynnę” - skwitowali, a ja pomyślałam, że oto właśnie jest Piętnastka!

written by Marysia

środa, 9 stycznia 2008

KONKURS

Niniejszym ogłaszam, że zgłosiłyśmy się (a w zasadzie ja, w imieniu Piętnastki, Magdy i swoim, nas zgłosiłam) do onetowskiego konkursu na bloga roku 2007.
Link znajduje się w linkach... A zresztą, tutaj też macie, proszę:
Ciasna Piętnastka

Na wygraną nie liczymy, choć miłoby było dostać takiego laptoka.
Traktujemy to raczej jako rodzaj reklamy i promocji Piętnastki. Niemniej jednak prosimy Was Drodzy Czytelnicy o wsparcie esemesowe, abyśmy przypadkiem nie zostały na szarym końcu za wszystkimi sweet szesnastkowymi blogaskami.
O szczegółach głosowania nie omieszkam Was poinformować asap, czyli jak tylko sama się dowiem co i jak. Będzie to w okolicach dnia 14 stycznia, gdyż bodaj od tego właśnie dnia głosować będzie można.

vote for Piętnastka!
by Marysia

wtorek, 8 stycznia 2008

Sosnowiec Warszawce pozazdrościł

Na początku witam wszystkich w nowym roku i szczęścia życzę (szczególnie studentom w czasie sesji i liczę, że odwdzięczą się tym samym ;))

A teraz do rzeczy.
Nie wiem czy wiecie, ale Magda swego czasu bardzo chwaliła warszawską komunikacje miejską, a konkretniej oznakowanie przystanków. W stolicy na każdej wiacie autobusowej/tramwajowej wypisana jest wielkimi drukowanymi literami nazwa przystanku. Także jak wiesz, gdzie chcesz wysiąść, to przynajmniej widzisz, że to już tu. Nie to co nasze przejrzyste rozkłady jazdy, z których często nawet z bliska nie da się nic odczytać.
Choć, na marginesie mówiąc, jak byłam odwiedzić Magdę w Warszawie to jedynie jakimś niesamowitym cudem i pod okiem Opatrzności udało mi się wysiąść na właściwym przystanku.
A wracając do tematu, jechałam sobie w okolicach Świąt Piętnastką. Trasa mój dom - dom Magdy. I cóż zauważyłam? Otóż powstało kilka nowych budek przystankowych. Tam, gdzie wcześniej ich nie było, stoją teraz zielone, nowiusieńkie wiaty autobusowe z pięknie wypisanymi nazwami przystanków. Ha! Nie bądźmy gorsi od Warszawki!
Od tego czasu żadnymi środkami komunikacji miejskiej się nie poruszałam, ale myślę, że teraz Władze Miasta zajmą się renowacją tych zdewastowanych przystanków, a potem może nawet tych, wyglądających jeszcze w miarę sprawnie. I będziemy ładnie oznakowani, ha!

Dumna Marysia

środa, 2 stycznia 2008

Hej, ludzie, ludzie!

Muszę się z Wami podzielić taką małą informacją. Choć w sumie to nieco się jej wstydzę.
Byłam w Sosnowcu. I nie jechałam piętnastką ani razu! A - przepraszam. Jechałam, ale tylko jeden przystanek. Bo piętnastka, w którą wsiadłyśmy z Marysią, celem jechania nią do Centrum, postanowiła pojechać jednak do Zajezdni Będzin. A może do były dwa przystanki? Chyba tak, bo wysiadłyśmy pod basenem na Żeromskiego. To chyba dwa.
W każdym razie podróż typowo piętnastkowa, bo nieudana.
Anyway. Zbliża się sesja, więc może Marysia wzmoże aktywność swą piętnastkową. Mnie na razie nie grozi. Może za miesiąc.

A póki co - dwa ogłoszenia.

Po pierwsze.
Wszystkiego dobrego w Nowym Roku! Oraz spóźnione Wesołych Świąt!

A po drugie.
Zapraszamy niniejszym na drugie urodziny Ciasnej Piętnastki!
Przypominam, że blogasek powstał w wyniku krótkich przemyśleń i kilku Żubrów dnia 31 stycznia 2006, a o godzinie 18:21 dodana została pierwsza nocia.
W zeszłym roku z okazji urodzin wykosztowałam się na reklamę. Może i w tym coś takiego będzie miało miejsce? Jeszcze nie wiadomo. Ale wpadnijcie się przekonać:)

Buziaki!
Magda